Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Η αλήθεια...

Κάποιες στιγμές νιώθώ οτι θέλω να μιλήσω μόνο για μένα....σαν να θέλω να κάνω αυτό το μπλόγκ κάτι σαν το ημερολογιό μου. Απο μικρός μου άρεσε να γράφω, ήμουν καλός στα φιλολογικά μαθήματα και ειδικά στη λογοτεχνία. Αυτό σήμαινε οτι καρατούσα κατα ένα τρόπο ημερολόγιο και λέω κατα ένα τρόπο γιατί υποτίθεται οτι αυτό ήταν περισσότερο κοριτσίστικη ασχολία. Έτσι έκρυβα καλά το μυστικό μου και αυτό το τετραδιάκι. Χτές το ξέθαψα απο ένα κουτί που το είχα καταχωνιάσει και το ξεφύλισα. Αναζητήσεις, απορίες  και ενδοσκόπιση ήταν το κυρίαρχο περιεχόμενο των κειμένων μου.
Έχοντας περάσει αρκετά χρόνια απο τότε πολλά απο αυτά που διάβασα τα είδα με επικριτική ματιά τώρα. Πολυ κουβέντα για μένα βρε παιδί μου.
Πια μπορεί να συνεχίζω να θέλω να κάνω κουβέντα για μένα αλλά απο διαφορετική σκοπιά. Τώρα είμαι μέρος του συνόλου, τότε ένιωθα ξεχωριστός, διαφορετικός, αντιδραστικός απέναντι σε κάθε κοινωνική συμβατικότητα. Εφηβεία θα μου πείς και θα έχεις δίκιο.
Μια μεγάλη αλήθεια για μένα είναι οτι ποτέ δεν είχα μεγάλη ανταπόκριση στο γυναικείο φύλο ή τουλάχιστον όχι σε όσες θα ήθελα να έχω. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να μεγενθύνω οποιαδήποτε γνωριμία, οποιοδήποτε βλέμμα ή χειρονομία. Να ψάχνω κρυφά νοήματα μέσα στις λέξεις, να υπεραναλύω την υπαρξή μου, το σέξ, τον έρωτα, την αγάπη.
Θα μου πείς τώρα:τι σε έχει πιάσει και τα γράφεις όλα αυτά. Η απάντηση είναι οτι αυτή η ανωνυμία που σου προσφέρει το διαδίκτυο, αυτή η ασφάλεια οτι όλοι θα πιστέψουν οτι τους πείς για σένα, όχι γιατί στερούν πνευματικών ικανοτήτων αλλά γιατί θέλουν να σε πιστέψουν, θέλουν να δούν την καλή πλευρά των πραγμάτων, θέλουν και εκείνοι να υπερβούν τα όρια και να δώσουν μια ευκαιρία στην ιδανική πλευρά του εαυτού σου με ωθεί στο να γράφω. Είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει όταν γνωρίζεις για πρώτη φορά κάποιον. Αν έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου θα περιαυτολογείς, αν είσαι ντροπαλός και συνεσταλμένος θα είσαι πολύ δεκτικός και ούτω καθεξής. Όσον αφορά εμένα θα έλεγα με απόλυτη ειλικρίνια οτι κατά βάθος είμαι ανασφαλής και ενίοτε ανώριμος αλλά αυτό που δείχνω είναι μεγάλη αυτοπεποίθηση. Σε αυτό μπορεί να φταίει και η μητέρα μου γιατί όπως καταλαβαίνεται η μητέρα μου είναι μάνα με όλη τη σημασία της λέξης, μπορεί να με κατσαδιάσει όταν κάνω βλακείες αλλά είναι πάντα εκεί να με ακούσει ο,τι κι αν έχω να της πώ. Απο μικρό μου έλεγε πάντα πως πρέπει να συμπεριφέρομαι σε μια κοπέλα. Η ευγένεια και η καλοσύνη ήταν τα πρώτα στη λίστα της και δεν τα διαπαραγματευόταν για κανένα λόγο. Αυτό που πιστεύω πια είναι οτι "έφτιαξε" τον άνδρα που  θα ονειρευόταν κάθε γυναίκα να έχει δίπλα της. Το θέμα είναι οτι έπεσε αρκετά έξω. Δεν θα ισχυριστώ τις γνωστές χαζομάρες για το ποιόν των γυναικών όπως λέει κάθε πονεμένος κατα βάθος άνδρας. Και εγώ μπορεί να είμαι πονεμένος αλλά αυτό που πιστεύω είναι οτι όσο μπάζο μπορεί να είναι μια γυναίκα άλλο τόσο μπάζο μπορεί να είναι ένας άνδρας.
Η μαλακία δεν έχει φύλο.
Συνεπώς και εμένα με δέρνει η μαλακία όπως ενίοτε και εσένα. Και επειδή μέχρι στιγμής έχω κάνει τα πάντα για να με "αυτοφτιάξω" με τις γυναίκες και την επιτυχία μου σε αυτές, νομίζω οτι ήρθε η ώρα της αυτοκριτικής και πολύ πιθανόν της αυτολύπησης. Το συγκεκριμένο μπλόγκ δεν το γνωρίζει κανένας φίλος ή γνωστός μου (έχω το άλλο που ξέρουν όλοι). Άρα δεν έχω φόβο να εκτεθώ και μπορώ να μιλήσω ειλικρινά για οτιδήποτε, αγαπημένε μου αναγνώστη. Δεν μπορείς να φανταστείς τι έχω κάνει.!Το θέμα πια είναι τι δεν έχω κάνει.
Στο άλλο μπλόγκ έχω λιώσει το πληκτολόγιο να γράφω για τις επιτυχίες μου στις γυναίκες, για ξαφνικούς έρωτες και βράδια ατελείωτης ηδονής και τρέλας, για εμένα (αυτό που θα ήθελα να είμαι) και όσο βλέπω οτι έχει ανταπόκριση γιατί προφανώς υπάρχουν πολλοί σαν και εμένα που έχουν ένα συμαβατικό τρόπο ζωής, αρκετά προβλέψιμο, μεγενθύνω όλο και περισσότερο αυτά που γράφω. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνω, που το ξέρω είναι θλιβερό, είναι όταν κάνω κάτι (και σε πολλές περιπτώσεις δεν κάνω και τίποτα) να τρέχω να το γράψω στο μπλόγκ με πολύ σάλτσα και γερές δόσεις υπερβολής. Ξέρω οτι δεν είναι σωστό αλλά πιστεύω οτι αν κάποιος γνωρίζει πως περνάω πραγματικά δεν θα τον ενδιαφέρω. Τις προάλλες έγραψα ένα ολόκληρο κατεβατό (στο άλλο μπλόγκ) για μια μαγική νύχτα που πέρασα με μια καταπληκτική κοπέλα  ενώ στην πραγματικότητα ήταν μια ψιλό μέτρια κατάσταση , έ, και την κοπέλα δεν την λές και ακριβώς καταπληκτική, σε μια συζήτηση π.χ. δέκα λεπτών οι τριάντα προτάσεις ήταν έλα ρε μαν, τι λες ρε μάγκα, μαλάκα δεν το πιστεύω! με άλλα λόγια δεν την λές ακριβώς του γούστου μου αλλά τι να κάνω έπρεπε να ζήσω κάτι, να έχω να λέω.............
δεν ξέρω αν κανένας θα ήθελε να μου μιλάει μετά απο όλα αυτά αλλά θέλω πραγματικά να το σταματήσω. Και σε αυτό το μπλόγκ ενώ απο την αρχή έχω πεί να γράφω μόνο αλήθειες για μένα, την Κυριακή παρασύρθηκα και έβαλα ένα τραγούδι με σχόλιο για να κάνω το κομμάτι μου.......ή καλύτερα να ξεγελάσω την  μοναξιά μου και πόσο πολύ αγαπάω ακόμα την Βούλα. Γι'αυτήν τα κάνω όλα για να μπαίνει και να διαβάζει (το άλλο μπλόγκ) για τις άλλες γκόμενες και να σκέφτεται τι έχασε και να πιστεύει οτι δεν την έχω ανάγκη πια, οτι την ξεπέρασα, οτι ήταν πολύ λίγη και δεν μου άξιζε.....εγώ δεν της αξίζω, εγώ είμαι ο μαλάκας, εγώ δεν φέρθηκα σωστά. Συγχωρέστε με για το ξέσπασμα αλλά είπα οτι θα λέω μόνο αλήθειες εδώ και αυτή είναι η αλήθεια.




τάδε έφη φιλόσοφος

18 σχόλια:

  1. Δε ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω..! Πραγματικά..!

    Καταρχάς να σου πω πως χαίρομαι τόσο που εγώ διαβάζω αυτό το blog..!
    Και ακόμη πιο πολύ χαίρομαι γιατί παρόλη την ''ανωνυμία'' όπως λες, ήσουν τόσο ειλικρινής..!

    Το να εκφράζεις σκέψεις,απορίες,ανησυχίες στο χαρτί δεν έχει να κάνει με το φύλο..!
    Μη το βλέπεις έτσι..

    ''Τώρα είμαι μέρος του συνόλου, τότε ένιωθα ξεχωριστός, διαφορετικός..''
    ''Εφηβεία θα μου πείς και θα έχεις δίκιο..''
    Καθόλου δίκιο δε θα έχει όποιος το πει..!
    Το να νιώθουμε - ή καλύτερα το να είμαστε - διαφορετικοί , δεν θα έπρεπε να είναι χαρακτηριστικό της εφηβείας. Αν είσαι διαφορετικός , αν δεν είσαι πλασμένος για να ανήκεις στο σύνολο , θα είσαι μια ζωή..! Δε θα αλλάξει κάτι μόλις πατήσεις τα 18 ή τα 20..! Πίστεψε με..
    Εγώ θα ευχηθώ να νιώσεις και πάλι διαφορετικός , γιατί κάτι μου λέει ότι είσαι..!

    ''Αν κάποιος γνωρίζει πως περνάω πραγματικά δεν θα τον ενδιαφέρω..''
    Θα σου ομολογήσω πως λυπήθηκα σαν διάβασα αυτές τις λέξεις. Αν όντως κάποιος γνωρίζοντας πως πραγματικά είναι η ζωή σου , δε θέλει να είναι μέρος της , τότε καλύτερα να μην είναι..! Και θα έπρεπε να μην τον ήθελες πρώτος εσύ.
    Από πολύ μικρή , είχα μία αρχή. Την οποία είμαι σίγουρη πως θα έχω για πάντα : Να δέχεσαι τον άλλον όπως είναι..! Να τον αγαπάς γι' αυτό που είναι. Να θέλεις να είσαι μαζί του γι' αυτό που είναι. Και το πιο βασικό..να μη του ζητήσεις ποτέ να αλλάξει! Από μικρή πολλοί μου ζητούσαν να αλλάξω - ακόμα και άνθρωποι ''δικοί'' μου , που πίστευα πως με αγαπούσαν έτσι όπως ήμουν - μα ποτέ δεν τους έκανα τη χάρη..!

    Μην αλλάζεις λοιπόν τη ζωή σου και αυτό που είσαι , μόνο και μόνο για να αρέσεις στους άλλους. Να το κάνεις μόνο αν νιώσεις εσύ την ανάγκη. Αν δεν αρέσει κάτι σε 'σένα..!

    Όσο για τη κοπέλα που δεν ήταν και τόσο ''υπέροχη'' , κάνε υπομονή και έχει πίστη. Είμαι σίγουρη πως θα βρεθεί αυτή που σου αξίζει..!

    ''..ή καλύτερα να ξεγελάσω την μοναξιά μου και πόσο πολύ αγαπάω ακόμα την Βούλα..''
    Δεν έχω να σχολιάσω κάτι..:-(
    Να ήξερες πόσο σε καταλαβαίνω..! Να ήξερες πόσο..!

    Μα θα σου πω και κάτι άλλο..
    Αν ξέρεις να ζητάς συγνώμη και να μετανιώνεις , ποτέ δεν είναι αργά..
    Αυτούς που δε το έμαθαν ποτέ να λυπάσαι..

    Σε φιλώ πολύ πολύ γλυκά..<3
    Τα λέμε σύντομα

    Υ.Γ. Και εμένα η λογοτεχνία ήταν η αγαπημένη μου..:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ..ποιος εχει ικανοποιητικη ανταποκριση στις γυναίκες?? :)
    ..ισως αυτην που ποθούμε, να μην την "εχουμε" ποτέ... μακάριοι, οσοι καταφέρνουν και την έχουν.. :)

    η Lonely γραφει ωραια πράγματα πιο πάνω...

    ..καλο μηνα να έχεις!! :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Lonely!
    Σε ευχαριστώ πολύ για τα τόσο ωραία λόγια που μου έγραψες. Η αλήθεια είναι οτι χαίρομαι οταν συναντώ ανθρώπους που καταλαβαίνουν τι εννοώ και έστω με μια κουβέντα μπορούν να με κάνουν να χαμογελάσω και να μου δώσουν ελπίδα οτι όλα είναι πιθανά. Τα λόγια σου αυτό ακριβώς μου δημιούργσαν, ελπίδα!
    Συμφωνώ οτι αν κάποιοι δεν μας καταλαβαίνουν καλό θα ήταν να είμαι στη ζωή μας αλλά είναι που κάποιες φορές η ανασφάλεια και ο φόβος της μοναξιάς μας οδηγεί στο να παραβλέπουμε πολλά πράγματα...
    Πίστεψε με ξέρω να ζητάω συγνώμη όχι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις αλλά κάποιες φορές ο άλλος δεν θέλει να ακούσει όπως στην δική μου περίπτωση. Γι'αυτό και εγώ περιμένω....
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλοσώρισες Ηλία
    για μένα είναι βέβαιο οτι δεν έχω την ικανοποιητική ανταπόκριση στις γυναίκες!!!
    Μακάρι να γίνουμε και εμείς οι μακάριοι που θα καταφέρουν να έχουν αυτή που θέλουν...
    καλημέρα και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Να ψάχνω κρυφά νοήματα μέσα στις λέξεις, να υπεραναλύω την υπαρξή μου, το σέξ, τον έρωτα, την αγάπη". "Όσον αφορά εμένα θα έλεγα με απόλυτη ειλικρίνια οτι κατά βάθος είμαι ανασφαλής και ενίοτε ανώριμος αλλά αυτό που δείχνω είναι μεγάλη αυτοπεποίθηση"
    Νομιζω οτι υπερβάλλεται αγαπητέ φιλε. Τη μια μας λετε ότι ψάχνετε πίσω απο τις λέξεις τα κρυφά νοημματα και την άλλη ότι είστε ανασφαλής ανώριμος και πως δειχνεται μεγάλη αυτοπεποίθιση. Πως συνδυάζονται αυτά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νομίζω αγαπητέ μου φίλε οτι δεν έχεις καταλάβει ακριβώς τον λόγο ύπαρξης αυτού του μπλόγκ...είναι μόνο για την αλήθεια, την δική μου αλήθεια.
    Όταν ρωτάτε πως συνδιάζονται αυτά τι ακριβώς εννοείται?
    Το ο,τι είμαι ανασφαλής και ενίοτε ανώριμος αλλά αυτό που δείχνω είναι μεγάλη αυτοπεποίηθηση δεν εξηγεί ακριβώς την τάση να θέλω να ψάχνω κρυφά νοήματα μέσα απο τις λέξεις, να υπεραναλύω την υπαρξή μου κ.τ.λ. Συνήθως ένας ανασφαλής άνθρωπος ξεψυρίζει τα πράγματα, ψάχνει πίσω απο τις λέξεις, υπεραναλύει την υπαρξή του, περιγράφει συνέχεια ερωτικές φαντασιώσεις (γιατί μόνο φαντασιώσεις μπορεί να είναι), τον έρωτα, την αγάπη κ.τ.λ.
    "Μια μεγάλη αλήθεια για μένα είναι οτι ποτέ δεν είχα μεγάλη ανταπόκριση στο γυναικείο φύλο ή τουλάχιστον όχι σε όσες θα ήθελα να έχω. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να μεγενθύνω οποιαδήποτε γνωριμία, οποιοδήποτε βλέμμα ή χειρονομία. Να ψάχνω κρυφά νοήματα μέσα στις λέξεις, να υπεραναλύω την υπαρξή μου, το σέξ, τον έρωτα, την αγάπη."
    Είστε σίγουρος οτι διαβάσατε ολόκληρο το κείμενο? Διότι αν το έχετε κάνει δεν μπορώ να καταλάβω που βλέπεται την υπερβολή??!!!!!και που οτι τη μια λέω το ένα και μετά το άλλο??!!!!! υπάρχει απόλυτη συνοχή και το θέμα είναι ένα:η ανασφάλεια......
    και ο νοών νοείτω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξέχασα στο σχόλιο το πρώτο να σας δωσω συγχαρητήρια για όσα γραφετε και για τον τρόπο που τα γράφετε. Αγαπητέ φίλε ομως. Το ζήτημα που πρεπει να μας απασχολεί όλους είναι γιατι νοιώθουμε ανασφάλεια. Και γιατι επιλέξατε να έχετε δυο ιστολόγια στο ένα να λέτε αυτά που θέλατε να είστε και στο αλλο να γράφεται τις αλήθειες σας. Τα δυο ιστολόγια δεν δείχνουν ανασφάλεια αλλα δισιπόστατο χαρακτήρα. Δεν είναι κακό αυτό. Η ανασφάλεια είναι άλλο πραμα. Ευχαρίστως να το συζητήσουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητέ Σωτήρη,
    καταρχάς να σε ευχαριστήσω για την αποκλειστική προτίμηση που δείχνεις παρακολουθώντας μόνο το δικό μου ιστολόγιο. Είναι ιδιαίτερα κολακευτικό.
    Στο θέμα μας τώρα, νομίζω και συγχωρέστε με για το θάρρος οτι παρεξηγείται πολύ εύκολα τις προθέσεις των άλλων. Τον δισυπόστατο χαρακτήρα δεν τον δείχνει η επιλογή να γράφει κάποιος κάπου αυτό που θα ήθελε να είναι. Δισυπόστατος χαρακτήρας είναι όταν κάποιος το "παίζει" ευγενικός, ευαίσθητος με καλή ανατροφή ενώ στην πραγματικότητα είναι ενα μίζερο άτομο, κομπλεξικό και δειλό. Μάλλον διαβάζεται πολύ Γιάλομ και έχετε μπερδέψει λίγο τα νοήματα των εννοιών. Ευχαρίστως να το συζητήσουμε και να σας βοηθήσω να τα ξεμπλέξετε.
    Αν και πάλι είχατε δώσει την πρέπουσα σημασία στο κείμενο θα βλέπατε οτι ανασφάλεια και μόνο ανασφάλεια υπάρχει :
    "Στο άλλο μπλόγκ έχω λιώσει το πληκτολόγιο να γράφω για τις επιτυχίες μου στις γυναίκες, για ξαφνικούς έρωτες και βράδια ατελείωτης ηδονής και τρέλας, για εμένα (αυτό που θα ήθελα να είμαι) και όσο βλέπω οτι έχει ανταπόκριση γιατί προφανώς υπάρχουν πολλοί σαν και εμένα που έχουν ένα συμαβατικό τρόπο ζωής, αρκετά προβλέψιμο, μεγενθύνω όλο και περισσότερο αυτά που γράφω. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνω, που το ξέρω είναι θλιβερό, είναι όταν κάνω κάτι (και σε πολλές περιπτώσεις δεν κάνω και τίποτα) να τρέχω να το γράψω στο μπλόγκ με πολύ σάλτσα και γερές δόσεις υπερβολής. Ξέρω οτι δεν είναι σωστό αλλά πιστεύω οτι αν κάποιος γνωρίζει πως περνάω πραγματικά δεν θα τον ενδιαφέρω."
    Αν ήμουν δισυπόστατος χαρακτήρας όπως ισχυρίζεσται (και χαίρομαι που μου λέτε την γνώμη σας) δεν θα παραδεχόμουνα την αλήθεια...απλά θα δημιουργούσα πάλι έναν άλλο κόσμο εδώ μέσα.
    Να είστε καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ φίλε. Σε ευχαριστώ για τις ευχαριστιες σου αλλα δεν είσαι το μοναδικό μπλοκ που διαβάζω. Αλλα για να συνδεθώ εδω στα ωραια ποθ γράφεις έπρεπε να κάνω λογαριασμό στο google mail αλλιώς το σχόλιο δεν το έπερνε. Στο θέμα που συζητάμαι ο δυσιπόστατος χαρακτήρας παραμένει σαν σχόλιο μου χωρίς διαθεση να σε προσβαλω. Έχεις δημιουργίσει δυο κόσμους σε διαφορετικά μέρη της μπλοκόσφερας εκφράζοντας όπως λες στο ένα την αληθινή σου μορφή και στο άλλο αυτό που θα ηθελες να είσαι. Θα ήταν ενδιαφέρων να δούμε και το άλλο μπλοκ που διατηρείς για να κρίνουμε και να κριθούμε
    Να είσαι παντα καλα και εύχομαι επιτυχίες στις γυναικες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τυχαία έπεσα σ' αυτήν την ανάρτηση, που αν και κάπως "παλιά", δεν μπορούσα να την αφήσω ασχολίαστη...
    Αν θες ν' ακούσεις λοιπόν μια φιλική συμβουλή, σβήσε το άλλο blog και κυνήγησε όσα θες να ζήσεις και περιγράφεις εκεί. Γιατί ωραία τα όνειρα και οι φαντασιώσεις, αλλά για να γίνουν πραγματικότητα θέλουν και λίγο "σπρώξιμο". Άλλωστε, η ζωή είναι μία, είναι ή τώρα ή ποτέ, γι' αυτό κάνε την όσο ενδιαφέρουσα και "τρελή" την θες εσύ, όχι για να αρέσει στους άλλους, αλλά γιατί οφείλεις να σου προσφέρεις τις εμπειρίες που ονειρεύεσαι και όλα αυτά που θες να ζήσεις...

    Και κάτι ακόμα, μην αναζητάς την τεράστια ανταπόκριση από τις γυναίκες... Πρώτα απ' όλα, όση και να "έχεις" δεν θα είναι ποτέ αρκετή και δεύτερον, αν δεν ανταποκρίνεται "αυτή που ποθείς" δεν πιστεύω πως έχουν και τόσο νόημα όλα τα υπόλοιπα... τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ, ως γυναίκα, ενδεχομένως περισσότερο ρομαντική...

    Έχω κι άλλα πολλά να γράψω, αλλά νομίζω πως η Lonely με έχει καλύψει σε μεγάλο βαθμό.

    Θα τα πούμε!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητέ Σωτήρη, δεν προσπαθώ να σου αλλάξω τη γνώμη,είμαι υπέρ της ελευθερίας του λόγου. Απλά θα συμπληρώσω οτι η εμμονή που έχεις με το άλλο ιστολόγιο είναι εντυπωσιακή. Νομίζω οτι υπήρξα αρκετά ξεκάθαρος στους λόγους ύπαρξης του άλλου μπλόγκ και ειλικρινά δεν μπορώ να τους επαναλάβω.
    Ευχαριστώ για τη γνώμη σου αλλά επιμένω οτι εστιάζεσαι στην αρνητική πλευρά των πραγμάτων και ψάχνεις κρυμμένους δράκους.Βέβαια αυτή η άποψη περί δισυπόστατου χαρακτήρα θα μπορούσε να σημαίνει οτι την γνωρίζεις πολύ καλά, πιθανόν κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Αυτό όμως είναι μια εικασία γιατί όπως καταλαβαίνεις σε αυτή τη ζωή είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε χωρίς να γνωρίζουμε και χωρίς οι ίδιοι να εκθέτουμε τον εαυτό μας. Ποιός είσαι "Σωτήρη"?
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλή μου ερωτευμένη σχιζοφρενή,
    πραγματικά είναι πολύ όμορφα αυτά που μου έγραψες.Έχω σταματήσει να γράφω στο άλλο μπλογκ εδώ και καιρο (σχεδόν απο τότε που ξεκίνησα αυτό). Είμαι πολύ ευχαριστημένος για την ανταπόκριση και την κατανόηση που μου έχετε δείξει και δεν σου κρύβω οτι νιώθω πολύ καλύτερα!
    Έχεις δίκιο σε ό,τι μου έχεις γράψει!
    Θα τα ξαναπούμε!Να είσαι καλά :0)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητέ φίλε. Όλοι μας στο ίντερνετ βγάζουμε τον άλλο εαυτο μας. Οπότε ο δισιπόστατος χαρακτήρας ισχύει ίσως για όλους. Αφου αποφάσισες να κάνεις ψυχανάλιση μέσω του μπλοκ για αυτό θα είχε ενδιαφέρων να διαβάσουμε και το άλλο που γράφεις τις ενδόμιχες σκέψεις και επιθυμίες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ Σωτήρη, συνεχίζει να μου κάνει μεγάλη εντύπωση η "εμμονή" σου με το άλλο μπλογκ. Όπως φαίνεται δεν κατάλαβες αυτά που έχω γράψει στο κείμενο:"Στο άλλο μπλόγκ έχω λιώσει το πληκτολόγιο να γράφω για τις επιτυχίες μου στις γυναίκες, για ξαφνικούς έρωτες και βράδια ατελείωτης ηδονής και τρέλας, για εμένα (αυτό που θα ήθελα να είμαι) και όσο βλέπω οτι έχει ανταπόκριση γιατί προφανώς υπάρχουν πολλοί σαν και εμένα που έχουν ένα συμαβατικό τρόπο ζωής, αρκετά προβλέψιμο, μεγενθύνω όλο και περισσότερο αυτά που γράφω. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνω, που το ξέρω είναι θλιβερό, είναι όταν κάνω κάτι (και σε πολλές περιπτώσεις δεν κάνω και τίποτα) να τρέχω να το γράψω στο μπλόγκ με πολύ σάλτσα και γερές δόσεις υπερβολής. Ξέρω οτι δεν είναι σωστό αλλά πιστεύω οτι αν κάποιος γνωρίζει πως περνάω πραγματικά δεν θα τον ενδιαφέρω." Νομίζω οτι πια το θέμα βρίσκεται κάπου αλλού και πιο συγκεκριμένα στο "ποιός είσαι Σωτήρη?" διότι προφανώς κάτι σου έχει "χτυπήσει"στραβά στην αναρτησή μου Απο την άλλη βέβαια μετά απο τόσα μυνήματα που έχουμε ανταλλαξει και βλέπεις την διαφορά στο πως προσεγγίζουμε τα πράγματα γιατί επμένεις τόσο πολύ?!όπως είπες και εσύ:"Όλοι μας στο ίντερνετ βγάζουμε τον άλλο εαυτο μας. Οπότε ο δισιπόστατος χαρακτήρας ισχύει ίσως για όλους."
    Εν κατακλείδι, ποιός είσαι Σωτήρη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φίλε αμπελοφιλόσοφε νομίζω πως είσαι και εσύ τραγικά ειλικρινής και παράλληλα χρησιμοποιείς και τρόπους για να καταφέρεις αυτό που θες γτ δυστυχώς δεν νομίζω πως ξεμπροστιάζοντας τον εαυτό μας καταφέρνουμε να έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα με το αντίθετο φύλο...όλοι έχουν ανάγκη να νιώσουν πως μια κατάσταση είναι δύσκολη για να την παλέψουν...Αλλιώς βαριούνται ή έστω επαναπαύονται...Σου εύχομαι πραγματικά πάντως μια καλή τύχη σε όλα αυτά...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλή μου LogiaKaiSiopes τελικά η ειλικρίνια αποδοκιμάζεται... όμως η αλήθεια που ξέρουμε κι έχουμε μέσα μας κάποια στιγμή βγαίνει μπροστά! Καλή τύχη και σ' εσένα και σ΄οσους την κυνηγάμε!
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητέ φίλε. Αν θες να συστηθώ δεν θα το κάνω σε ένα άγνωστο μπλοκ. Ίσως φτιάξω το δικό μου τελικά εκτος αν μιλήσουμε αλλού. Αυτά που γράφεις έχουν μεγάλο ενδιαφέρων για αυτό και τα παρακολουθώ. Έπεσα τυχαία ψάχνωντας για σοφίες στο google και έπεσα πάνω σου. Στο ιντερνετ όλοι βγάζουμε τον εαυτό που έχουμε κρυμμένο μέσα μας. Είδες κάτι που συμφωνούμε όπως είπες. Άρα δεν προσεγγίζουμε τα πράγματα με διαφορά αλλά με τον ίδιο τρόπο. Είμαι πάντως ένας κανονικός άνθρωπος με ευαισθισίες αν σε απασχολεί τόσο πολυ το πιος είμαι. Με κρυμμένα μυστικά και ενδιαφέρων για ανθρώπους που επίσης κρύβουν πράγματα από τον εαυτό τους
    sotirispetro@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή