Με αφορμή την ανάρτηση της Κoueen περί "παράξενης" συμπεριφοράς των ανθρώπων μιας κάποιας ηλικίας θυμήθηκα μια δική μου ιστορία με έναν τραγικό, 60αρι, τύπο που έβρισκε το ενδιαφέρον στις πιτσιρίκες (διότι κάθε ηλικία έχει τα δικά της χούγια. Να ξεκαθαρίσω εκ των πρωτέρων οτι ανεξάρτητα απο την ηλικία οποιοδήποτε ανθρώπου σέβομαι και επικτροτώ την διάθεση για έρωτα και αγάπη με μια βασική προϋπόθεση να υπάρχει αξιοπρέπεια και τελοσπάντων μια συνέπεια (κυρίως όσον αφορά την ηλικία)..... βέβαια αν και τα δύο μέλη είναι σύμφωνα και 200 χρόνια να έχουν διαφορά δεν μου πέφτει λόγος. Πλατιάζω όμως και ολοταχώς επανέρχομαι στο θέμα .
Λοιπον ο κύριος αυτός είναι απο αυτούς που αντικειμενικά όταν τους βλέπεις θέλεις να γελάσεις πολύ (και σιωπηλά εύχεσαι να μην σε χτυπήσει και εσένα κανα αστροπελέκι και καταντήσεις κάπως έτσι σε αυτή την ηλικία). Ένας συνεργάτης κάποια στιγμή μου είχε πεί οτι εκεί γύρω στα 60-65 ένας άντρας ή φτιάχνει κήπο ή ψάχνει γκόμενα (αρκετά νεότερη ως επί το πλείστον). Φαντάζομαι είναι κάτι αντίστοιχο και με τους πιο ηλικιωμένους που γνωρίζουν όλες τις κηδείες και τα μνημόσυνα. Και στις δύο περιπτώσεις με κάποιο τρόπο νιώθουν οτι ξορκίζουν το κακό. Στη μεν πρώτη οτι ακόμα περνάει οι μπογιά τους στη δε δεύτερη ......ο νοών νοείτο.
Λοιπόν στον "φίλο" μας πάλι. Δίνω περιγραφή : 60αρης με κάμπριο διθέσιο, καραφλόμαγκας (ξεκαθαρίζω οτι δεν έχω κανένα πρόβλημα με σταδιακή αραίωση των μαλλιών διότι είμαι ομοιοπαθής, όχι πολύ όσο πρέπει για την ηλικία μου).
Νομίζω όλοι φανταζόμαστε το θέαμα.
Είχε την (λανθασμένη ) αντίληψη οτι είναι και πολύ ωραίος τύπος. Με facebook, twitter και πιστεύω οτι αυτή τη στιγμή που γράφω θα πρέπει να έχει και μπλογκ. Θα μου πείς τι θα γράφει? Ποιός να ξέρει.... σαμπώς εγώ τι γράφω, για κάποιους μπορεί να είναι τόσο ανούσια ολα αυτά. (ααααα όλα κι όλα αν δεν υπάρξει προβληματισμός (και υπαρξιακή αναζήτηση) εγώ δεν μπορώ, τα έχω ξαναπεί, άλλωστε είμαι ανασφαλής). Τελοσπάντων, για να μην τα πολυ λέω φλέρταρε με μια πολύ καλή μου φίλη. Μεχρι εκεί θα μου πείς όμορφα. Έτσι είπαμε και εμείς. Πειράζαμε συνέχεια τη Μ. για τις κατακτήσεις της, ο "ερωτευμένος" πέρναγε συνέχεια απο όλα τα μέρη που συχνάζαμε, γενικώς και ειδικώς μας πλεύριζε όλους. Ξέχασα να αναφέρω την ηλικία της Μ. τότε. 20 ετών.
Κάποια στιγμή ο κόμπος έφτασε στο χτένι για τον "ερωτευμενο" και την έπιασε μια μέρα ξερά να της μιλήσει. Σημειωτέον, ουδέποτε η Μ. είχε δώσει κάποιο δικαίωμα και ήταν γνωστο και στο "ερωτευμένο" παλικάρι οτι η κοπέλα είχε σχέση με ένα παιδί στην ηλικία των παιδιών του! Την πιάνει λοιπόν και την αρχίζει και να σου πώ και τι ωραία που είσαι και θα περάσεις όμορφα μαζί μου, με τις βόλτες σου, με τα δώρα σου, με τα έτσι και τα αλλιώς σου (σημείωση: ήταν λίγο πορδόμαγκας γιαυτό και μίλαγε λίγο αλάνικα, του δρόμου βρε παιδί μου, καθότιν και επειδής ψημένος στη ζω, να 'ούμαι) Αλησμόνητα ατάκα του : θα την περάσουμε κοτσάνι! Τα όμορφα να λέγονται, απο αυτόν έμαθα αυτή την έκφραση, σταθμός σε ολόκληρη την υπαρξή μου. Ποιός Μπαμπινιώτης και ιστορίες εδώ μιλούσε η πείρα. Καταλαβαίνετε οτι όσο η Μ. αρνιόταν τόσο πιο πολύ "έμπαινε" εκείνος.
Σπορ διθέσιο κάμπριο, τσίτα οι μουσικές, να ανεμίζουν τα ανύπαρκτα μαλλιά και δώσε βόλτες κάτω απο το σπίτι της. Κάποια στιγμή θέλεις η επίμονη άρνηση της Μ., θέλεις οτι μπορεί να "ορέχτηκε" κάποια άλλη σταμάτησε και έμεινε να κάνουμε τον απολογισμό αυτής της ιστορίας.
Όπως ανέφερα και στην αρχή ο έρωτας είναι κουφός και τυφλός. Χρόνια δεν κοιτά. Συνταγή δεν υπάρχει.
Η διαφορά εδώ είναι οτι το ερωτευμένο μας παλικάρι ουδέποτε ερωτεύτηκε την όμορφη Μ. Απλά πίστευε οτι λόγω της οικονομικής του κατάστασης θα μπορούσε να αγοράσει οποίον ήθελε και αυτόματα έχασε την αξιοπρέπεια του.
Λόγω του οτι είναι γνωστό νούμερο της περιοχής μας μαθαίνουμε κατα καιρούς παρόμοιες ιστορίες. Εκεί όμως είναι που έρχεται το μεγάλο, αναπάντητο ερώτημα: Βρε φίλε αφού βλέπεις οτι δεν πιάνει ή άλλαξε target group ή άλλαξε κασέτα!
υ.γ. στην τελική άλλαξε όχημα...πάρε ένα παπάκι!
